Ջրահարս. առասպե՞լ, թե՞իրականություն

    Ջրահարս. առասպե՞լ, թե՞իրականություն

Ջրահարս, առասպե՞լ, թեիրականություն: Այս հարցի  պատասխանը առայժմ միանշանակ ոչ ոք տալ չի  կարող: Գոյություն  ունեն  ոչ  միայն   առասպելներջրահարսերի  մասին, այլ  կան բազում  վավերագրական   որենֆիքսված (առայժմ  միայն  թղթի  վրա) հանդիպումներնր անցհետ: Պատմաբան  և  գրող  Ալեքսանդր Գորբովսկին  հավաքում է փաստեր և վկայություններ   ջրահարսերի   գոյության   մասին:

Այդպիսի   վկայությունները   չափից  շատեն, որպեսզի  դրանք  ուղղակի   անտեսենք: Եղել   են  դեպքեր, երբ   ջրահարս   տեսնողները   մի  քանիսն  են   եղել: Եղել  են դեպքեր, երբ   անգամ   քննիչի   մոտ  են  մարդիկ  վկայություն   տվել, հաստատել են իրենց    խոսքերը` երդվելով   ձեռքը  աստվածաշնչի  վրա    դրած: 

Հայտնի   ճանապարհորդների   համար, ինչպիսիք  են  Քրիստոֆեր  Կոլումբը, Հենրի  Հուդսոնը, նման   հանդիպումները   բաց  ծովում   սովորական   երևույթ   էին: Մինչև  մեր  օրերը  պահպանվել  են   վկայություններ, թեինչպես 1403 թ. Արևմտյան  Ֆրիսլանդիայում   ափի   վրա   մարդիկ   գտան   մամռապատ    ջրահարսի: Մարդիկ   վերցրել   էին   նրան  և  տուն   տարել, հագցրել, բայցխոսելնաչէրկարողանում: 

Աղջիկը  փորձում  էր  փախչել, բայց   ամեն    անգամ   նրան   գտնում  էին  և  ետբերում: Անազատության   մեջ   ջրահարսը  դիմացավ 16 տարի  և   մահացավ: Ժամանակի  ընթացում վկայությունները  ջրահարսերի  գոյության մասին գնալով շատացան: 

Այսպես, 1492թ.Քրիստոֆեր Կոլումբը  հայտարարեց, որԿուբայի ափերում ջրահարսեր   կան` աքաղաղի  փետուրներով  և  տղամարդանման  դեմքերով

Մեկայլդեպք. 1531 թ. Բռնված ջրահարսին նայելու հնարավորությունուներ լեհ Թագավոր Սիգիզմունդ 2-ի ողջ   թագավորությունը, բայց 3 օր  անց ջրահարսը մահացավ: Նմանդեպքերը   և  վկայությունները   շատ  շատ   են: 

Սակայն  այս   ամենով  հանդերձ   պետք է   նշենք, որ  չնայած այդ վկայություններին և   նրան, որ  համացանցըլի   է   ջրահարսերի   խրտվիլակների   նկարներով, դեռևս  հստակ   տրված  չէ   հարցի  պատասխանը ` իրականում  ջրահարսեր  գոյություն  ունե՞ն, թեոչ: 

Իսկ    համացանցի  նկարներից   և   ոչ  մեկը  իրականբնօրինակ  չէ:

 Ջրահարսեր   իխրտվիլակները   պատրաստվում   են   մարդկանց    կողմից` որպես   հուշանվերներ   և    արվեստի   նմուշներ: Նույնը  վերաբերում է նաև հմուտ պատրաստված   կեղծ  խրտվիլակներին, որոնք   պահվում են  Ճապոնիայի վանքերում: 

18-19 դարերում    Ճապոնիայում   հավատում  էին   ջրահարսերի   գոյությանը, այդ  իսկ   պատճառով  ջրահասերի   խրտվիլակները   լավ    վաճառվում   էին, ինչն  էլ  հանգեցրեց  կեղծ խրտվիլակների  պատրաստման կատարելագործմանը։Ձկան և կապիկի   մարմինները    իրար     կարելով, մարդիկ ստեղծում  էին  ջրահարսերի  խրտվիլակներ: 

Աղբյուր, մանրամասներ`  http://armenian.irib.ir/rangarang/item/42799-